पितात सारे गोड हिवाळा
न्हालेल्या जणू गर्भवतीच्या
सोज्वळ मोहकतेने बंदर;
मुंबापुरीचे उजळीत येई
माघामधली प्रभात सुंदर.
सचेतनांचा हुरूप शीतल
अचेतनांचा वास कोवळा;
हवेत जाती मिसळून दोन्ही
पितात सारे गोड हिवाळा.
डोकी अलगद घरे उचलती
काळोखाच्या उशीवरूनी;
पिवळे हंडे भरून गवळी
कावड नेती मान मोडुनी.
नितळ न्याहारीस हिरवी झाडे
काळा वायु हळुच घेती;
संथ बिलंदर लाटांमधुनी
सागरपक्षी सूर्य वेचती.
गंजदार पांढर्या नि काळ्या
मिरवीत रंगा अन नारंगी;
धक्क्यावरच्या अजून बोटी
साखरझोपेमधे फिरंगी.
कुठे धुराचा जळका परिमल
गरम चहाचा पत्ती गंध;
कुठे डांबरी रस्त्यावरचा
भुर्या शांततेचा निशिगंध.
या सृष्टीच्या निवांत पोटी
परंतु लपली सैरावैरा;
अजस्त्र धांदल क्षणात देईल
जिवंततेचे अर्ध्य भास्करा.
थांब जरासा वेळ तोवरी
अचेतनांचा वास कोवळा;
सचेतनांचा हुरूप शीतल
उरे घोटभर गोड हिवाळा.
- बा. सी. मर्ढेकर
